Hosty!

W starym ogrodzie dostałam od znajomych ogrodników sporo sadzonek funkii. Te liściaste stwory stały się ważną częścią tamtego ogrodu. W Borkowie nie było dla nich miejsca, niestety. Na tej ognistej pustyni bez cienia nawet nie próbowałam. Wreszcie po ponad 10 latach mam wilgotny i bardzo cienisty zakątek, gdzie już rosną pierwsze kupione przed rokiem (co za wpadka, beznadziejne sadzonki, ale z 8 mam dwie). Dzisiaj dojechały kolejne.

No przyznam, że otwarcie pudła wprawiło mnie w dziki zachwyt. No takie cuda!

7 kolosów! Dziękuję Florini!

W oczekiwaniu na deszcz i obsianie trawą pasa wzdłuż płotu po ostatnich ziemnych pracach, zajęłam się rabatakami cienistymi przy ognisku. Tu już mam 'no dig' paprociową, teraz uporządkowałam narożne hostowo-paprociowe. 

 

Skrupulatnie zapisalam ich nazwy, ale tylko by wiedzieć, która ewentualnie okaże się kolosem. Z hostami na szczęście jest tak, że łatwo je dzielić i przesadzać. Korygowanie błędów wymaga jedynie siły ;-)

Środa była ciepła i sucha. Trochę podlałam oczywiście nowe nasadzenia, ale bardzo liczyłam na naturę i ta nie zawiodła. Od wczesnych godzin porannych w czwartek lało niemal bez przerwy.

A że posiałam jeszcze te trawy no to bardzo jestem ciekawa co z tego będzie ;-)

Wieczorem miałam czas by sobie romantycznie przeżywać ;-)))

 To są widoki z moje sypialni na antresoli. Nie lubię nachalnego światła w ogrodzie. Jest złe dla natury, szczególnie ptaków. Jak widzę te dzikie girlandy świateł w nocy w ogrodach, mam nadzieję, że są wyłączane na noc. Te moje świetlne dmuchawce są tak ulotne, że wyglądają jak roje świetlików.

Plany zrealizowane, a ja już w cieple domowym po raz kolejny zastanawiam się, jak udaje mi się pokonać to całe zło po drodze i znowu być po jasnej stronie drogi.

Ukochany syn urządza swoje nowe mieszkanie, sprzęty, internety, nowe zdjęcia, nowe wiadomości, Kabaty rządzą!

Bo kocham życie? Bo nigdy się nie poddaję?