Bobrowy Borków to mój ukochany wiejski ogród. Powstał w 2014 roku. Tu opisuję jego dzień codzienny, jego przemiany, wzloty i gorsze dni. To moje miejsce na ziemi, to moja radość na późne dni długiego zycia.
Pobierz link
Facebook
X
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje
Nie ma mnie :-(
Życzę zaglądającym by się ustrzegli. Jakiś czas mnie tu nie będzie :-(
Dziękuję Krysiu :-) Wzajemnie. Zdrowieję, ale do Borkowa na razie nie jeżdżę. Za słaba jestem. Okropnie mi smutno z tego powodu. Uważaj na siebie, bo to niestety czas na wirusy i inne bakterie ;-)
Dziękuję Halinko! Wkurza mnie każda choroba. Nie widziałam Borkowa w śniegu ;-) Dzisiaj deszcz, wszystko płynie... Ale masz rację w tym, że po takiej przerwie wszystko cieszy jeszcze bardziej.
Życzę Ci Krysiu dużo zdrowia i serdecznie pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńDziękuję Krysiu :-) Wzajemnie. Zdrowieję, ale do Borkowa na razie nie jeżdżę. Za słaba jestem. Okropnie mi smutno z tego powodu. Uważaj na siebie, bo to niestety czas na wirusy i inne bakterie ;-)
OdpowiedzUsuńSzybkiego powrotu do zdrowia Krysiu - Borków także odpoczywa i spokojnie czeka na Twoje siły, entuzjazm i radość; będzie dobrze :-)
OdpowiedzUsuńDziękuję Halinko!
UsuńWkurza mnie każda choroba. Nie widziałam Borkowa w śniegu ;-) Dzisiaj deszcz, wszystko płynie...
Ale masz rację w tym, że po takiej przerwie wszystko cieszy jeszcze bardziej.