Domeczek ogrodnika :-)

Domeczek, bo to niewielka konstrukcja. Większa raczej by tu nie pasowała, ale za to co za ślicznota! Zaraz sami ocenicie, ale jak zwykle - first things first.

O brzasku wyruszyłam z Warszawy, by być na miejscu, kiedy przyjedzie ekipa z Drewnolandii. Dojechałam bardzo szybko, bo jednak stolica raczej rzadko podziwia wschody słońca, to i ulice i drogi pustawe. Borków przywitał mnie na biało.

Szron na polach, minus 1, szaro. W ogrodzie cieplej, jednak drzewa i krzewy osłaniają. Biało tylko miejscami, ale liście rodgersji całkowicie zwarzone.

Czekam na ekipę, woda na kawę wstawiona, wychodzę na drogę i oto są. Podjazd, próby wykręcenia pojazdu i niestety. Jak to zwykle u mnie, samochód zakopany. Szukanie po wsi, jeden traktor za słaby, drugi traktor ogromny i mamy to.

Na szczęście ekipa tak miła, że tylko żartujemy z okoliczności i wkrótce zaczynamy nosić wszystko od deseczek po dach, agregat, bloczki, folie...

Mamy bałaganik ;-) ale też wszystko idzie tak składnie, że w oczach powstaje nowy obiekt ogrodowy.

 Kilka godzin i oto mam domek ogrodnika!

Takie małe cudo ;-)

Wpasował się w ogród dzięki temu tak doskonale, że gdyby nie jasne elementy - które przecież wkrótce nabiorą patyny - można by myśleć, że był tu od zawsze. Widok z różnych perspektyw 

 Jest jeszcze jedna fajna sprawa - firma wiedząc, że mam ich domek, dopasowała elementy elewacji, ganku drugiego domku, do tych z pierwszego.

Na koniec detale, bo precyzja tych konstrukcji jest po prostu bajeczna.

Nazywam go domkiem ogrodnika nieco żartobliwie, bo tak na prawdę to będzie letnia rezydencja ;-) syna. Miejsce do spania, własny kąt, no kącik ;-). Już czekamy na lato 2024, by spędzać to wiele dni z bobrami!

I znowu się udało! Może nie od razu, może było jednak trochę stresu, ale dla mnie ważny jest finał, zacząć i skończyć, zrealizować plan w terminie. 

To jeszcze tylko bardzo jesienny widoczek i idę spać! Przecież wstałam o 5 rano!