Popielec w Borkowie

Jak zwykle - musiałam tam być :-) Pogodowo to nadal nie jest czas na ogród, do tego dostałam od sąsiada wiadomości o totalnie rozjeżdżonej drodze do naszych działek. Błoto, koleiny, kałuże, samochody jeżdżą oglądać wystawioną na sprzedaż działkę w sąsiedztwie i zakopują się na amen. Strach jechać, ale Szarutek ma opcje off-road, do tego ja doświadczony kierowca, co lubi wyzwania drogowe.

Pojechałam, dojechałam wyjechałam ;-) Tylko z tego wszystkiego nie zrobiłam nawet pół zdjęcia. Poglądowo zamieszczam zdjęcie z netu i chociaż nie jest to Borków, to nasza polna droga tak właśnie wygląda.

Kiedyś była pięknie zarośniętą groblą, ale traktory i inne koparki rozjeździły drogę i teraz po każdym deszczu mamy taki krajobraz. Pozostaje czekać na suszę.

A kiedyś było tak

 To rok 2014, wiosna, czekam na fachowców od kopania stawu. Jechała cała maszyneria, nie było problemu.

Potem były dziki

Zryły tylko u mnie, reszta drogi jak widać nieruszona. Zaradziłam temu i stworzyłam - nie bez przeszkód - żwirowy podjazd, który sprawdza się do dzisiaj.

A droga była cudna przez kolejne lata. Kamień dojechał w 2015

 

A i w kolejnych latach było tak samo. Dopiero ten rok przyniósł takie zło. Może jest zbyt mokry, a może to kwestia natężenia ruchu ciężkiego sprzętu, bo po tej pustej przestrzeni już nie ma śladu, powstały kolejne działki, kolejne prace ziemne, kolejne pojazdy na gąsienicach, albo tiry z kamieniem :-(

No ale skoro dojechałam to i popracowałam kilka godzin. Przycięłam część dereni, wyczyściłam żwirowy podjazd, zmarzłam i to by było na tyle.

No chyba jeszcze tylko to, że znowu muszę coś wymyślić ;-)