Były bobry, nie ma bobrów ;-)

Jechałam dzisiaj mocno zestresowana, czy aby bobry nie narobiły szkód. Z daleka wypatrywałam moich brzóz, olsz, grabów, klona, dębów, czeremch, no nasadziłam jednak tych drzew sporo i nie wiem, co bym zrobiła, gdyby któregoś zabrakło. Opatrzność czuwa, drzewa stoją i rosną w coraz to piękniejszych kolorach października.

Po inspekcji wszelkich zakamarków zabrałam się za moją ulubioną pracę ogrodową, czyli koszenie ;-) Mam wrażenie, że to może być ostatnie koszenie, albo na pewno przedostatnie. Trawa już prawie nie rośnie, te lodowate noce zatrzymały chyba całkiem wegetację, ogród niezmienny i gdyby nie coraz więcej liści na ziemi niż na drzewach, byłby cały czas taki sam.

Taki sam, czy nie, ale przecież jakże malowniczy :-)

Jak u wszystkich marcinki i róże niezmordowane.

Ukochane berberysy na obu rabatach, starej i tegorocznej, kolorowe jak z bajki

Nawet Imperata cudna, a nigdy dotąd jakoś mi nie rosła.

Żółwik i fiołki pięknie rosną

A ptaszek siedzi na bramie i może straszy bobry ;-)))))