Są pierwsze oznaki wiosny!

Bardzo jeszcze niemrawe, ale jakie mają być, jak zimno nadal, dzisiaj wiatr tak lodowaty, że trudno było pracować. Czas jednak goni i jeszcze chwila i będzie inaczej. Czas na wycięcie traw i bylin z rabat najwyższy, toteż dzisiaj ostro ruszyłam z robotą. Na kolanach kręgosłup nie boli, mogę ciąć, wyrywać chwasty, gracować. Gorzej przy grabieniu. Tu jednak ból jest okropny i wytrzymuję kilka minut. Coś, albo kogoś wymyślę do tej roboty.

Rabata pod Kogutem, ta największa, gotowa na wiosnę

Jest tutaj masa roślin i wszystkie żyją! No wiosna może być ciekawa. Na razie jednak widać to po rozchodnikach

Każda kępka żywo zielona. Powycinałam suchulce i muszę dodać, że wycięcie części z nich to była ciężka praca. Te rozchodniki to giganty i wygląda na to, że będzie ich podwojona masa w tym roku. 

Gliniana kura zajęła honorowe miejsce na stole

Kolejne donice w drodze, będzie tu kolorowo i Wielkanocnie. Rzeźba jeszcze ze Starego Ogrodu, a bratki z marketu. To niesamowite jak one są odporne na mróz. Na balkonie mam bratki od kilki tygodni, po mroźnych nocach nieco zwijają płatki, ale w słonku odżywają.

Dodam, że siermiężny stół jest mojej roboty, jak zresztą wszystko poza domkiem tutaj. No domku bym nie wybudowała ;-)))

Staw wyczyszczony. Pałki wycięte, zgnilizna roślinna zebrana, widać już liście lilii. Aż jestem zdumiona, bo woda lodowata. Jednak dobre wodery pozwalają na brodzenie w stawie nawet jak jest tak zimno.

 

Nie panikuję, pomimo kondycji daję radę, do tego ta lodowata pogoda jest moim sprzymierzeńcem. Jeszcze tydzień i ogród gotowy na wiosnę. Aż jestem zdumiona jak szybko jednak idą prace starszej Pani z pokręconym kręgosłupem.

Nie lubię pisać o zdrowiu, ale z wyłączonymi komentarzami mogę sobie poszaleć :-) Mam poważne zwyrodnienie dolnej części kręgosłupa. Od kwietnia zaczynam rehabilitację, w zasadzie chyba nie powinnam mieć ogrodu. No ale jest tyle spraw, których nie powinno być, a są. Pozostaje zagryźć zęby i do przodu. A ból? Czasem jest, czasem nie. Ja zbyt lubię pracę w ogrodzie, by ból mnie zatrzymał.