Czerwcowy dzień w Borkowie

Wczoraj to był od dawna wreszcie taki ogrodowy dzień, kiedy nie czułam presji czasu, gonitwy prac, tej ciągłej obawy, że nie nadążę za naturą, by ogród był ogrodem, a nie chaszczowiskiem. Chaszczowiska bywają oczywiście cudne, pod warunkiem, że takie mają być, a nie że tak nam ogród wyszedł ;-)))

Czytam niemal wszędzie o tym ogrodowym stresie i wyścigu z listą prac do wykonania, bo nie da się inaczej, jeżeli kochamy te nasze zielone posiadłości i mamy wizję tego, co chcemy w nich mieć. Mieć, nie osiągnąć, bo to nie kariera ;-))), tylko realizacja naszych marzeń.

Czasami udaje się  tak, że jest moment uspokojenia - nie jest źle, a kolejne dni pozwolą przecież zrobić jeszcze tyle wspaniałych rzeczy. Lato wkrótce, dni coraz dłuższe, przed nami cudne miesiące :-)

A wczoraj wolniutko porządkowałam rabatki, słuchałam żabich koncertów, trochę się snułam po tych moich zielonościach głaszcząc mechate trawy. W czerwcu trawy łąkowe są niezwykle piękne, jeszcze bardzo zielone, świeże, kwitnące kolorowo, jeszcze nie wielkie suche badyle.

Kwitnienie rutewki Black Stockings.

Waham się co lubię bardziej u tych roślin, ale chyba jednak nie da się tego oddzielić. Bo chociaż ich kwiaty są delikatne, to razem, liście, łodygi tworzą taką przemyślaną kompozycję. Wiadomo, rutewki powinny rosnąć w sporych grupach, wtedy to dopiero jest spektakl. 

Bodziszki, hosty, żurawki. Zawsze cudne, wymagają tylko odrobiny TLC

Łubiny są

Jest werbena patagońska z ubiegłego roku

A dla porównania werbena sztywna. Bylina zimująca, posadziłam ją w ubiegłym roku. A skrzyp błotny - moje utrapienie - też się załapał. Taki bohater drugiego planu ;-)))

Taki Ronaldo trwa

Paprociowisko pod brzozami

I widoczki ogólne

To moja nieszczęsna skarpa, która w siódmym roku istnienia chyba powoli zaczyna zbliżać się do jakiegoś wyglądu. 

Wkrótce będzie historia skarpy ;-) 7 lat walki z naturą, by coś tu stworzyć?